Mentres continuamos a nosa andaina a través do mundo do biodiesel chegan rumores de que alguén fixo por aí unha táboa periódica algo rara...
Se te aproximas verás que non está composta de elementos químicos senón de sentimentos...¿que? ¿De coña? bueno ¿por que non? reflexións, esperanzas, sentimentos, amosadas como algo periódico e repetitivo...ás veces 1+1 non son 2 e xa sabedes que todo pode ter cabida dentro do mundo da ciencia...se non atopas o porqué non quere dicir que non exista...polo de agora conformámonos con seguir preguntando.
A idea era facer aflorar aquilo que che bule por dentro, porque ao mellor descobres que non é exclusivo teu...
¿Quen non se levantou unha mañá e semellou estar fundido nun pozo moi profundo?
Máis ao pouco, e de xeito sorprendente, aparecen oportunidades que fan cambiar de cor o teu mundo
Seguramente neste proceso sempre temos un núcleo de amigos que non cambiaríamos por nada
E aínda que non o valoremos coa suficiente frecuencia, temos as nosas rutinas no colexio que nos protexen da desesperación e do aburrimento
Un colexio que da pé a descubrir mundos incribles nos sitios máis insospeitados
E no que batemos con muros que nos fan cambiar
E mantemos conversacións que significan un antes e un despois
E por moito que o aborrezas, tes que recoñecer que APRENDES
Creces como persoa
Afrontas ás túas frustracións e desexos
E es quen de seguir sumando a través da convivencia con outros que non son coma ti, almas perdidas que cren que non ocupan un espazo no mundo. Porque no colexio hai sitio para todos.
Nel aprendes que cada acto ten a súa consecuencia
O colexio: ese curioso escenario onde se escenifica a loita constante entre a calma e a ira. Ten coidado, porque dependendo de quen sexa o gañador desa batalla, na túa vida recorrerás camiños distintos
Espero que a ti tamén che chegue o día no que te decates de que ese escenario escolar excede os límites que impoñen as súas paredes. Será nese momento cando todo cobrará unha nova dimensión...
Incluso a de iso que agora mesmo representa un dos eixos arredor do cal xira toda a túa existencia
Os que aquí traballamos conformámonos polo menos con que chegue o momento no que despois de sentirte afogar nese pozo, saír a flote e volver a caer, de creer morrer por non sentirse valorado nin querido, de ter éxito e pegarse un batacazo ao día seguinte, de atopar os mellores amigos do mundo e ser abandonado polo amor da túa vida, cando a presión sexa tan forte que todos os teus medos estean a punto de tragarte vivo...sexas quen de afrontalos e vencelos
Porque só entón se fará realidade un desexo moi simple que tería que ser o único obxectivo de todo o mundo, non só no colexio senón na vida: contribuír a crear entornos agradables
Se chegaches ata aquí supoño que xa te decatarías do incrible poder que teñen as palabras.
As palabras unen, as palabras marcan, as palabras son ese xerme descoñecido que, co lévedo axeitado, acaba creando as historias máis fermosas e inesquecibles.
En química temos 118 combinacións de letras para identificar todo o que sustenta o noso Universo.
A idea era usar ese código para que puxeses a túa cabeciña a pensar...
Curiosamente non debín empregar as palabras axeitadas porque non todos entenderon a mensaxe
E algúns tampouco deberon oír iso de que, ás veces, unha imaxe vale máis que 1000 palabras
Ainnss, as palabras, as palabras, difíciles de entender cando veñen disfrazadas de ironía
Doume por contento se polo menos tomaches isto como unha invitación para reflexionar
Porque despois da reflexión soe vir a comprensión e o cambio de software
Un último consello...antes de falar, toma aire e afástate un pouco. A perspectiva non é a mesma. Ao mellor levas unha sorpresa
No hay comentarios:
Publicar un comentario